Hij wordt aangekondigd als 'de Limburgse Prince of Darkness' en kijkt als een veroveraar over de weide. En meteen weten we waarom al die jonge meiden bij Billy Talent vooraan stonden te drummen. Koen Buyse is hot. Hij zweeft over het podium tijdens opener 'Lost and found' en buigt zich uitdagend naar de fans tijdens 'Go/No' _ groot gekrijs! De sound van de band is luid en compact: een donkere muur van bas en metaal, waarin de tenor van Buyse smacht en verleidt.

Groots? Niet echt. 'Sad she said' heeft een goeie dynamiek, en 'Get whatever you want' en 'Backseat' haalden profijt uit een koele electro-groove. Maar Zorniks songs gedijen minder goed in het daglicht. Wie 'Scared of yourself' zingt heeft een claustrofobische ruimte nodig. 'It's so unreal' zakte diep weg voor een krachtig slot er nog een vuist aan zette. Maar hulde aan Koen Buyse die met hoge koorts op het podium stond. (Vpb)