Soms gaat ons Ijslands elfje wat te ver. Dan zoekt ze onmogelijke ritmepatronen of wordt haar zang een schreeuwkoor. In Werchter was het vaak van dat: te veel nieuwe songs steunden op verstoorde beats, en boden heel weinig harmonisch genot. Met een koor van tien blazers werden soms wel mooie sferen geschapen, maar te veel voelden we ons getuige van een experiment en niet van een feest. Niettemin: het podium hing vol wonderlijke vlagjes, 'All is full of love' zat helemaal goed, en een nieuwe song als 'Wanderlust' bleef wel binnen aangename grenzen. Bjork blijft een grote madame, maar in Werchter had ze het publiek helemaal niet mee. (Vpb)