zaterdag

23:16 > Keane

Keane-zanger Tom Chaplin is uitgegroeid tot een echte performer. Met gevoel voor flair loopt hij het podium op en neer om zijn publiek op te zwepen. 'Chrystal ball' heet het openingsnummer dat ons bij de zaak roept. Chaplin wil dat we meezingen, en liefst nog luid ook.

Keane verkoopt onversneden pathetiek in hapklare porties. Maar er zit ook dreiging en duisternis in, getuigen de geprojecteerde beelden. We zien bommen, explosies en krijgen als intro op 'A bad dream' zelfs een oorlogsgedicht op onze boterham. Zeg nu nog eens dat Keane een stelletje romantische flierefluiters zijn.

Na een handvol liedjes gaat het richting klein podium, dat in de middengang is opgetrokken. Chaplin omgordt een akoestische gitaar en plots is hij weer dat kleine jongetje dat in een klap beroemd werd en er zich niet goed naar wist te gedragen. Aandoenlijk.

Tijdens de finale trekt Keane nog een laatste blik hits open. 'Somewhere only we know', 'Is it any wonder' en 'Bedshaped' doen de boeken dicht. Chaplin ziet er gelukkig uit, en terecht. Keane heeft net een mooie beurt gemaakt. (kld)


Reacties:
Uitstekende performer, alleen nogal jammer dat ie even vals zingt als de kater van men buren.
 
Hendrik, pure onzin. Tom Chaplin zong heel zuiver. Volgens mij had je een beetje gedronken. Het was een ongelooflijk geweldig goed optreden. Mooie muziek, goede teksten, enorm mooi lichtspektakel en heel goede performace van alledrie. Schitterend. Echt schitterend.
 
Een reactie posten



<< Homepage